Twoja sprawa o odszkodowanie za błąd medyczny jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Nieumyślne spowodowanie śmierci u człowieka, pacjenta przez lekarza

Art. 155 kodeksu karnego. Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W zachowaniu się sprawcy nieumyślnego spowodowania śmierci człowieka dominuje nieostrożność, czyli „niezachowanie ostrożności wymaganej w danych okolicznościach”. Przestępstwo nieumyślnego spowodowanie śmierci najczęściej są popełniane w związku z wykonywaniem niebezpiecznych prac stanowiących zagrożenie dla pracowników prowadzących te prace lub dla osób postronnych Rozstrzygającą przesłanką odpowiedzialności lekarskiej jest sposób działania w trakcie wykonywania czynności leczniczej. Warunkiem przypisywalności określonego skutku sprawcy każdego nieumyślnego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu (a więc i lekarzowi, w stosunku do którego rozważamy kwestię odpowiedzialności za niepowodzenie w leczeniu) bowiem jest to, by zachowanie jego było obiektywnie nieostrożne, tj. naruszające reguły postępowania w relacji do określonych dóbr prawnych. Obiektywna nieostrożność utożsamiana jest na ogół z tzw. błędem w sztuce lekarskiej, tj. zachowaniem obiektywnie sprzecznym z obowiązującymi regułami postępowania medycznego

Okolicznościami pozwalającymi na ustalenie, czy zostały naruszone zasady ostrożności, jest:

– wypełnienie swych obowiązków sumiennie i z należytą starannością

– przestrzeganie wewnętrznych przepisów formalnych regulujących wykonywanie zawodu, jak również realizowanie poszczególnych świadczeń zdrowotnych, a także przepisów organizacyjno-porządkowych (np. regulaminu szpitala);

– niepodejmowanie działań leczniczych wykraczających poza umiejętności zawodowe lekarza.

Śmierć człowieka jest niezamierzonym następstwem działania sprawcy, polegającym na niezachowaniu przeciętnego obowiązku ostrożności w sytuacji, w której, na podstawie normalnej zdolności przewidywania i ogólnego obowiązku dbałości o życie ludzkie lub przewidywania skutków własnych działań, można wymagać od człowieka, aby nie dopuścił do nastąpienia skutku.

W sprawach medycznych na pierwszy plan wysuwa się tzw. włączenie się cudzego zakresu odpowiedzialności; rozumie się przez to konieczność uwzględnienia w ocenie normatywnych warunków przypisania skutku potencjalnemu sprawcy przypadków przejęcia odpowiedzialności za skutek przestępny przez obiektywnie nieprawidłowo zachowującą się osobę trzecią, do której zakresu odpowiedzialności zawodowej należało uchylenie niebezpieczeństwa dla dobra prawnego.

Dla dowiedzenia sprawcy zamiana ewentualnego towarzyszącego jego zaniechaniu działania, konieczne jest wykazanie, że uświadamiał sobie stan niebezpieczeństwa dla dobra prawnego oraz powinność podjęcia działania celem jego ochrony.

Istotnym jest ustalenie związku przyczynowego między naruszeniem zasad ostrożności a niepowodzeniem w leczeniu. Nie wystarczy więc ustalenie, iż między naruszeniem przez lekarza w trakcie udzielenia świadczenia zdrowotnego tych zasad a skutkiem opisanym powyżej zachodzi więź przyczynowa w konwencji sine qua non (tj. gdyby nie było naruszenia zasad, nie byłoby skutku). Należy bowiem dodatkowo zbadać, czy skutek taki powstałby także i wówczas, gdyby lekarz nie naruszył tych zasad i w trakcie udzielania tego świadczenia działał prawidłowo.

Konsekwencją wszystkiego jest możliwość dochodzenia w postępowaniu cywilnym odszkodowania i zadośćuczynienia za śmierć czy uszczerbek na zdrowiu.

Skoro ochrona życia dziecka nienarodzonego,

zdolnego do życia poza organizmem matki, aktualizuje się także z chwilą zaistnienia medycznych wskazań do niezwłocznego zakończenia ciąży cesarskim cięciem, to obowiązek sprawowania tej ochrony przez lekarza rozpoczyna się w chwili stwierdzenia zagrożenia płodu w stopniu uzasadniającym prawdopodobieństwo zaistnienia konieczności dokonania zabiegu, a więc w procesie diagnostycznym, i trwa do czasu ustania zagrożenia. Pełna prawnokarna ochrona zdrowia i życia przysługuje dziecku nienarodzonemu od:

a) rozpoczęcia porodu (naturalnego),

b) w wypadku operacyjnego zabiegu cięcia cesarskiego kończącego ciążę na żądanie kobiety ciężarnej – od podjęcia pierwszej czynności medycznej bezpośrednio zmierzającej do przeprowadzenia takiego zabiegu,

c) w wypadku konieczności medycznej przeprowadzenia zabiegu cięcia cesarskiego lub innego alternatywnego zakończenia ciąży – od zaistnienia medycznych przesłanek takiej konieczności.

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji.  Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedny w swoim rodzaju specjalista od błędów medycznych, odszkodowania i zadośćuczynienia. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Odszkodowanie i zadośćuczynienie za błąd medyczny lekarza w szpitalu