Twoja sprawa o odszkodowanie za błąd medyczny jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Postępowanie dyscyplinarne dowodowe lekarza: zasady, fakty, zeznania świadka czy opinia biegłego

Postępowanie dowodowe to bardzo ważny element postępowania. Aby skutecznie dowieść swych racji, należy je odpowiednio wykazać. Aby można było rozstrzygnąć sprawę, należy oprzeć się na odpowiednich ustaleniach faktycznych. Każde rozstrzygnięcie musi bowiem opierać się na ustalonej podstawie dotyczącej faktów. Na postępowanie dowodowe składają się czynności związane z dopuszczeniem dowodów, ich przeprowadzenie, utrwalenie oraz ocena. Przedmiotem dowodu będą, co do zasady, fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia. Są to zarówno zjawiska, jak i ich właściwości, ale także stany, czy przeżycia. Wyjątkowo przedmiotem dowodu będzie samo prawo. Pewne grupy faktów mogą stanowić podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji dotyczącej ich prawdziwości. Będą to:

a) fakty powszechnie znane, zwane notoryjnymi – są to fakty o charakterze historycznym, przyrodniczym czy ekonomicznym, które znane są każdemu rozsądnemu i o określonym doświadczeniu życiowym mieszkańcowi danej miejscowości,

b) fakty znane urzędowo – w tym przypadku chodzi o fakty, które sąd zna dzięki pełnieniu określonych funkcji, sąd musi zwrócić uwagę stronom na takie fakty, będzie to np. informacja dotycząca wszczęcia innego postępowania,

c) domniemania prawne – występuje, gdy przepis prawa nakazuje przyjmowanie faktów za stwierdzone, należy pamiętać, że domniemanie może zostać obalone, w kodeksie cywilnym występuje np. domniemanie dobrej wiary

d) domniemanie faktyczne – istnieje, gdy z istnienia określonych faktów wnioskuje się o innych faktach,

e) fakty przyznane – występują w przypadku określonego oświadczenia wiedzy strony dotyczącego faktów przytaczanych przez stronę przeciwną,

f) fakty ustalone za pomocą dowodu z pierwszego wejrzenia („prima facie”) – określa związek przyczynowy między określonymi zdarzeniami, gdy wykazanie danych faktów jest trudne.

Dowody

Organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy przeprowadza dowody na wniosek stron albo z urzędu. Jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego lub specjalisty.  W celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego obwinionego powołuje się dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Nie stanowi naruszenia tajemnicy lekarskiej składanie przez lekarza zeznań i wyjaśnień w zakresie okoliczności objętych postępowaniem w trakcie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy. Jeżeli w postępowaniu w sprawie odpowiedzialności zawodowej lekarzy świadek, biegły lub specjalista bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie rzecznika odpowiedzialności zawodowej lub na rozprawę przed sądem lekarskim albo bezpodstawnie odmawia zeznań, rzecznik odpowiedzialności zawodowej lub sąd lekarski może zwrócić się do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej, o:

1) nałożenie kary za nieusprawiedliwione niestawiennictwo albo za odmowę zeznań;

2) przymusowe sprowadzenie świadka, biegłego lub specjalisty.

Świadek, biegły lub specjalista nie podlega karze, o której mowa w pkt 1, jeżeli nie był uprzedzony o skutkach niestawiennictwa albo odmowy złożenia zeznań. Świadek, biegły lub specjalista zamieszkały poza obszarem działania organu prowadzącego postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy może być, na wniosek tego organu, przesłuchiwany przez właściwy dla miejsca zamieszkania sąd lekarski. Jeżeli świadek, biegły lub specjalista nie może stawić się z powodu przeszkody zbyt trudnej do usunięcia, sąd lekarski zleca jego przesłuchanie członkowi wyznaczonemu ze swojego składu. Strony mają prawo brać udział w tej czynności.

Zasady i reguły postępowania dowodowego

Istotnym jest wydanie postanowienia dowodowego. Sąd oznacza w nim fakty podlegające stwierdzeniu, środek dowodowy, jak również – stosownie do okoliczności – sędziego lub sąd, który ma dowód przeprowadzić. Podstawową zasadą postępowania dowodowego jest zasada bezpośredniości. Zasadą jest, że postępowanie to odbywa się przed sądem orzekającym. Umożliwia to bezpośrednie zapoznanie się tego sądu z danym dowodem. Wyjątkowo sąd zleca przeprowadzenie dowodu jednemu ze swoich członków (nazwany on będzie sędzią wyznaczonym) lub innemu sądowi (sąd wezwany). Będzie to miało miejsce, gdy charakter dowodu sprzeciwia się przeprowadzeniu go bezpośrednio, gdy istnieją ku temu poważne niedogodności lub jest to związane z niewspółmiernymi do przedmiotu sporu kosztami. Sędzia wyznaczony i sąd wezwany są związani postanowieniem dowodowym wydanym przez sąd, strona może jednak złożyć wniosek o przesłuchanie nowych świadków.

Kolejną z zasad jest swobodna ocena dowodów przez sąd. Sąd ocenia bowiem wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Nie jest to oczywiście ocena dowolna. Na stronach ciąży ciężar twierdzenia i dowodzenia. Strony zgłaszają także swe wnioski i oświadczenia. A druga ze stron odnosi się do twierdzeń strony przeciwnej. Inaczej fakty mogą zostać uznane za przyznane (mamy wtedy do czynienia z tzw. „milczącym uznaniem”).

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji.  Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedny w swoim rodzaju specjalista od błędów medycznych, odszkodowania i zadośćuczynienia. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Odszkodowanie i zadośćuczynienie za błąd medyczny lekarza w szpitalu