Twoja sprawa o odszkodowanie za błąd medyczny jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Odpowiedzialność dyscyplinarna lekarza weterynarza za naruszenie zasad etyki

Członkowie samorządu podlegają odpowiedzialności zawodowej przed sądami lekarsko-weterynaryjnymi za postępowanie sprzeczne z zasadami etyki i deontologii weterynaryjnej oraz za naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodu lekarza weterynarii.

Za obwinionego uważa się lekarza weterynarii, wobec którego w toku postępowania wyjaśniającego właściwy rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów lub przeciwko któremu skierował do sądu lekarsko-weterynaryjnego wniosek o ukaranie.

Właściwość i skład sądu lekarsko-weterynaryjnego

 Właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd lekarsko-weterynaryjny okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej, na terenie której popełniono przewinienie.

W razie, gdy czyny kilku sprawców, które choć stanowią odrębne przewinienia zawodowe, wiążą się ze sobą, możliwe jest łączne prowadzenie sprawy. Postanowienie o łącznym prowadzeniu postępowania wyjaśniającego podejmuje Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej, zlecając prowadzenie postępowania określonemu okręgowemu rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej. Jeżeli przewinienia zawodowe objęte łącznym rozpoznaniem popełniło dwóch lub więcej obwinionych, którzy podlegają odpowiedzialności przed sądem okręgowym i Krajowym Sądem Lekarsko-Weterynaryjnym, właściwy do rozpoznania sprawy jest Krajowy Sąd. Sąd lekarsko-weterynaryjny orzeka w składzie trzyosobowym.

Oskarżycielem

w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności zawodowej jest właściwy rzecznik odpowiedzialności zawodowej.

Obwiniony

Lekarz weterynarii, którego dotyczy postępowanie oraz obwiniony lekarz weterynarii może przybrać w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności zawodowej nie więcej niż dwóch obrońców spośród lekarzy weterynarii, adwokatów lub radców prawnych.

Lekarz weterynarii, którego dotyczy postępowanie oraz obwiniony lekarz weterynarii może ustanowić obrońców spośród lekarzy weterynarii lub adwokatów w każdym stadium postępowania. W przypadku, gdy lekarz weterynarii, którego dotyczy postępowanie oraz obwiniony lekarz weterynarii nie ma obrońcy z wyboru, sąd lekarsko-weterynaryjny wyznacza mu spośród lekarzy weterynarii obrońcę z urzędu, jeżeli zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie. Sąd lekarsko-weterynaryjny na wniosek lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie lub obwinionego lekarza weterynarii może wyznaczyć obrońcę spośród lekarzy weterynarii także w innych uzasadnionych przypadkach. Obrońcą nie może być członek sądu lekarsko-weterynaryjnego i rzecznik odpowiedzialności zawodowej. Obrońca jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym się dowie w związku z wykonywaniem czynności obrońcy

Pokrzywdzony

Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone działaniem lub zaniechaniem lekarza weterynarii i która wniosła skargę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej, może ustanowić nie więcej niż dwóch pełnomocników spośród lekarzy weterynarii, adwokatów lub radców prawnych. W razie śmierci osoby, o której mowa wyżej, jej prawa w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, w tym prawo dostępu do informacji lekarsko-weterynaryjnej oraz dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej, może wykonywać małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu. W przypadku gdy organ prowadzący postępowanie dysponuje informacjami o osobach, o których mowa wyżej, powinien pouczyć o przysługujących uprawnieniach co najmniej jedną z nich. Organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej może ograniczyć osobie, o której mowa wyżej, dostęp do akt sprawy w zakresie przewidzianym w ustawach.

Pokrzywdzony w toku postępowania jest uprawniony do:

1) zgłoszenia wniosków dowodowych,

2) wniesienia zażalenia na postanowienie rzecznika odpowiedzialności zawodowej o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego i o umorzeniu postępowania,

3) wniesienia odwołania od orzeczenia sądu lekarsko-weterynaryjnego kończącego postępowanie

4) przeglądania akt sprawy.

Rzecznik odpowiedzialności zawodowej i członek sądu lekarsko-weterynaryjnego

obowiązany jest badać i uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie.

Członkowie sądów lekarsko-weterynaryjnych orzekają na podstawie swego przekonania opartego na swobodnej ocenie całokształtu dowodów zebranych w toku postępowania, uwzględniając okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego lekarza weterynarii. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej i sąd lekarsko-weterynaryjny czuwają, aby w toku postępowania jego uczestnicy nie ponieśli szkody z powodu nieznajomości przepisów prawa i w tym celu udzielają im niezbędnych informacji i wyjaśnień. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej i członek sądu lekarsko-weterynaryjnego nie może pełnić swojej funkcji w okresie, kiedy przeciw niemu toczy się postępowanie karne lub postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej.

Okręgowy i Krajowy rzecznik dyscyplinarny

prowadzi postępowanie wyjaśniające w sprawach odpowiedzialności zawodowej członków izby lekarsko-weterynaryjnej, której jest organem.

Wniosek o wyłączenie od udziału w sprawie zastępcy okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej rozstrzyga okręgowy rzecznik, okręgowego rzecznika i zastępcy Krajowego Rzecznika – Krajowy Rzecznik, a Krajowego Rzecznika – Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny. O wyłączeniu rzecznika odpowiedzialności zawodowej rozstrzyga się postanowieniem. Krajowy Rzecznik z urzędu, na wniosek lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie, lub jego obrońcy, może ze względu na dobro sprawy przekazać prowadzenie postępowania okręgowemu rzecznikowi innej okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej.

Tymczasowe zawieszanie w wykonywaniu czynności zawodowych

Lekarz weterynarii, wobec którego sąd lekarsko-weterynaryjny orzekł w pierwszej instancji karę wymienioną pkt 3 i 4, może być przez ten sąd tymczasowo zawieszony w wykonywaniu czynności zawodowych. Postanowienie o zawieszeniu wydaje sąd lekarsko-weterynaryjny z urzędu lub na wniosek rzecznika odpowiedzialności zawodowej. ostanowienie sądu lekarsko-weterynaryjnego o tymczasowym zawieszeniu w wykonywaniu czynności zawodowych jest natychmiast wykonalne. Jeżeli okres tymczasowego zawieszenia trwa dłużej niż trzy miesiące, Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny bada z urzędu zasadność zawieszenia.

Postanowienie sądu lekarsko-weterynaryjnego o tymczasowym zawieszeniu lekarza weterynarii w czynnościach zawodowych zapada na rozprawie. Na postanowienie to przysługuje rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej i obwinionemu lekarzowi weterynarii zażalenie do sądu lekarsko-weterynaryjnego II instancji. Okręgowy sąd przesyła Krajowemu Sądowi Lekarsko-Weterynaryjnemu odpis postanowienia o tymczasowym zawieszeniu lekarza weterynarii w czynnościach zawodowych.  Postanowienie w sprawie tymczasowego zawieszenia lekarza weterynarii w czynnościach zawodowych doręcza się obwinionemu lekarzowi weterynarii z pouczeniem o przysługującym środku odwoławczym, właściwej okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej i zakładowi zatrudniającemu lekarza weterynarii. Postanowienie o tymczasowym zawieszeniu lekarza weterynarii w czynnościach zawodowych jest natychmiast wykonalne. Okres tymczasowego zawieszenia w czynnościach zawodowych zalicza się na poczet kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii.

Postępowanie karne a dyscyplinarne

Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej o ten sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego lub postępowania dyscyplinarnego wszczętego w jednostce organizacyjnej, w której przepisy szczególne przewidują takie postępowanie. Może być jednak ono zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego.

Postępowania w sprawach odpowiedzialności zawodowej nie wszczyna się, a wszczęte umarza

, jeżeli zaszła okoliczność, która według Kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie. W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania w sprawach odpowiedzialności zawodowej, toczy się ono dalej, jeżeli zażąda tego w terminie dwumiesięcznym od daty zgonu obwinionego jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.

Postępowanie dowodowe

Jeżeli w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej świadek lub biegły nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia albo bezpodstawnie odmawia zeznań, sąd lekarsko-weterynaryjny może zwrócić się do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej o przesłuchanie jej w charakterze świadka lub biegłego na okoliczności wskazane przez sąd lekarsko-weterynaryjny. O terminie przesłuchania sąd zawiadamia strony, a protokół przesłuchania przesyła sądowi lekarsko-weterynaryjnemu. Zasadę powyższą stosuje się odpowiednio, jeżeli świadek lub biegły nie stawił się bez usprawiedliwienia na wezwanie rzecznika odpowiedzialności zawodowej albo bezpodstawnie odmawia złożenia przed nim zeznań.

Przedawnienie odpowiedzialności zawodowej

Nie można wszczynać postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej, jeżeli od chwili popełnienia czynu upłynęły trzy lata. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie odpowiedzialności zawodowej następuje nie wcześniej niż przedawnienie karne.  Bieg przedawnienia przerywa każda czynność rzecznika odpowiedzialności zawodowej.  Karalność przewinienia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło pięć lat.

Postępowanie wyjaśniające

Rzecznik odpowiedzialności zawodowej wszczyna postępowanie wyjaśniające, jeżeli uzyskał wiarygodną informację o przewinieniu z zakresu lekarsko-weterynaryjnej odpowiedzialności zawodowej.

Rzecznik odpowiedzialności zawodowej przed wszczęciem postępowania wyjaśniającego bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności wyłączające postępowanie. W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa wyżej, rzecznik wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, które doręcza wraz z uzasadnieniem pokrzywdzonemu i lekarzowi weterynarii, na którego złożono skargę. Jeżeli okoliczności, o których mowa wyżej, wystąpią w toku postępowania wyjaśniającego, rzecznik wydaje postanowienie o umorzeniu wszczętego postępowania, które doręcza wraz z uzasadnieniem pokrzywdzonemu i lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, a jeżeli postanowienie to wydał Krajowy Rzecznik – zażalenie przysługuje do Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego lub o umorzeniu tego postępowania, prowadzonego przez zastępcę okręgowego rzecznika, wymaga zatwierdzenia przez okręgowego rzecznika. Regułę powyższą stosuje się odpowiednio do zastępcy Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej.

 W toku postępowania wyjaśniającego należy lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie, umożliwić złożenie wszystkich wyjaśnień, które uważa on za istotne dla sprawy. Lekarz weterynarii, którego dotyczy postępowanie, ma prawo w toku postępowania wyjaśniającego zgłaszać wnioski dotyczące przesłuchania świadków, powołania biegłych oraz przeprowadzenia innych dowodów.

W toku postępowania wyjaśniającego rzecznik odpowiedzialności zawodowej powinien dążyć do szczegółowego wyjaśnienia sprawy. W tym celu może on przesłuchać lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie, świadków, biegłych, jak również przeprowadzić inne dowody. Odmowa złożenia wyjaśnień przez lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie, nie wstrzymuje postępowania. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej w toku postępowania wyjaśniającego może zwrócić się o przeprowadzenie czynności w ramach tego postępowania do innych rzeczników odpowiedzialności zawodowej.

Postępowanie wyjaśniające prowadzone przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej powinno być zakończone w ciągu trzech miesięcy od daty zawiadomienia o popełnieniu przewinienia zawodowego. W szczególnie uzasadnionym przypadku Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej może przedłużyć okres postępowania wyjaśniającego na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 miesiące.

Postępowania łączone

Jeżeli w sprawie występuje dwóch lub więcej lekarzy weterynarii, których dotyczy postępowanie lub którzy są obwinieni, bądź jeżeli lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie, zarzuca się popełnienie dwóch lub więcej przewinień zawodowych, postępowanie przeprowadza się łącznie, chyba że jest to niemożliwe lub w znacznym stopniu utrudnione.

Postępowanie może być zawieszone

1) w razie dłuższej nieobecności w kraju lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie lub który jest obwiniony, jego psychicznej choroby lub innej ciężkiej choroby, uniemożliwiającej prowadzenie postępowania, na czas trwania tej przeszkody,

2) jeżeli o ten sam czyn, który stanowi przewinienie zawodowe, toczy się postępowanie karne, do czasu ukończenia tego postępowania.

Prawo odmowy wyjaśnień i odpowiedzi na pytania

Lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie, oraz obwinionemu lekarzowi weterynarii przysługuje prawo odmowy złożenia wyjaśnień oraz odmowy udzielenia odpowiedzi na pytania.

Postanowienie o przedstawieniu zarzutów

Jeżeli dane istniejące w chwili wszczęcia postępowania lub zebrane w jego toku zawierają dostateczne podstawy do przedstawienia zarzutów lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie, rzecznik odpowiedzialności zawodowej sporządza postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza je niezwłocznie lekarzowi weterynarii i przesłuchuje go na okoliczność tych zarzutów. Postanowienie o przedstawieniu zarzutów zawiera: wskazanie lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie, dokładne określenie zarzucanego mu przewinienia zawodowego i uzasadnienie. Na wniosek lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie jego obrońca może być obecny przy składaniu wyjaśnień.

Postanowienie o zamknięciu postępowania

Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia postępowania wyjaśniającego, rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydaje postanowienie o jego zamknięciu, o czym powiadamia lekarza weterynarii, którego dotyczy postępowanie, udostępnia mu zebrane dowody oraz umożliwia złożenie dodatkowych wyjaśnień i wniosków dowodowych, w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Umorzenie postępowania wyjaśniającego

Rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego, jeżeli zebrany materiał nie daje podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie. Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręcza się lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie, pokrzywdzonemu oraz Krajowemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej. Na postanowieniu o umorzeniu postępowania wyjaśniającego lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie i pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie do Krajowego Rzecznika. Na postanowienie Krajowego Rzecznika o umorzeniu postępowania wyjaśniającego osobom przysługuje zażalenie do Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego.

Wniosek o ukaranie

Jeżeli wynik postępowania wyjaśniającego potwierdza zasadność zarzutów stawianych lekarzowi weterynarii, którego dotyczy postępowanie, rzecznik odpowiedzialności zawodowej składa właściwemu sądowi lekarsko-weterynaryjnemu wniosek o ukaranie.

Wniosek o ukaranie powinien zawierać:

1) imię i nazwisko, nazwisko panieńskie, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, adres zamieszkania obwinionego lekarza weterynarii oraz jego miejsce pracy i zajmowane stanowisko,

2) dokładne określenie zarzucanego przewinienia zawodowego, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków z niego wynikających,

3) imiona i nazwiska oraz adresy świadków, którzy mają być wezwani na rozprawę, jak również inne dowody,

4) uzasadnienie wniosku.

O skierowaniu wniosku do właściwego sądu lekarsko-weterynaryjnego rzecznik odpowiedzialności zawodowej zawiadamia obwinionego lekarza weterynarii, właściwą okręgową radę lekarsko-weterynaryjną i pokrzywdzonego.

Postępowanie przed sądem lekarsko-weterynaryjnym I instancji

Sprawy odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii rozpatrują okręgowe sądy lekarsko-weterynaryjne i Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny. Okręgowe sądy lekarsko-weterynaryjne orzekają we wszystkich sprawach jako pierwsza instancja, z zastrzeżeniem pkt 2. W sprawach odpowiedzialności zawodowej członków okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej i okręgowej komisji rewizyjnej orzeka okręgowy sąd lekarsko-weterynaryjny wyznaczony przez Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny.

Członkowie sądów lekarsko-weterynaryjnych w zakresie orzekania są niezawiśli i podlegają tylko ustawom oraz obowiązującym zasadom etyki i deontologii weterynaryjnej.

Po otrzymaniu wniosku o ukaranie przewodniczący sądu lekarsko-weterynaryjnego kieruje sprawę do rozpoznania na rozprawie i wydaje stosowne zarządzenia przygotowujące rozprawę, chyba że zachodzą podstawy do umorzenia postępowania lub jego zawieszenia albo, że należy uzupełnić postępowanie wyjaśniające; w takim przypadku kieruje sprawę na posiedzenie niejawne.

Na posiedzeniu niejawnym sąd lekarsko-weterynaryjny wydaje postanowienie o:

1) umorzeniu postępowania,

2) zawieszeniu postępowania,

3) przekazaniu sprawy rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej w celu uzupełnienia postępowania wyjaśniającego albo

4) skierowaniu sprawy do rozpoznania na rozprawie,

które doręcza się stronom i pokrzywdzonemu.

Na postanowienia, o których mowa w pkt 1-3, stronom przysługuje zażalenie; pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie na postanowienie, o którym mowa w pkt 1. Postanowienie, o którym mowa w pkt 3, powinno wskazywać, w jakim kierunku ma nastąpić uzupełnienie postępowania oraz określać termin zakończenia postępowania, nie dłuższy niż 3 miesiące.

Jeżeli wniosek o ukaranie odpowiada warunkom formalnym, a sprawę skierowano do rozpoznania na rozprawie, przewodniczący sądu lekarsko-weterynaryjnego zarządza doręczenie jego odpisu obwinionemu lekarzowi weterynarii.

Na rozprawę wzywa się obwinionego lekarza weterynarii oraz zawiadamia o jej terminie jego obrońcę i rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Pomiędzy terminem doręczenia obwinionemu lekarzowi weterynarii wniosku o ukaranie a terminem rozprawy powinno upłynąć co najmniej 14 dni. W razie niezachowania tego terminu, obwiniony lekarz weterynarii lub jego obrońca może żądać odroczenia rozprawy. Przewodniczący sądu lekarsko-weterynaryjnego zarządza wezwanie świadków i biegłych oraz przedstawienie innych dowodów wskazanych we wniosku o ukaranie, a także w innych uzasadnionych wnioskach zgłoszonych przez strony przed rozpoczęciem rozprawy. Udział rzecznika odpowiedzialności zawodowej w rozprawie jest obowiązkowy. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lekarza weterynarii lub jego obrońcy na rozprawie nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy, chyba że sąd lekarsko-weterynaryjny uzna ich obecność za konieczną.

Oskarżycielem przed sądem I instancji jest rzecznik odpowiedzialności zawodowej.

Przewodniczący składu orzekającego sądu lekarsko-weterynaryjnego kieruje rozprawą i czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem. Sąd lekarsko-weterynaryjny jest obowiązany dążyć do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy. W tym celu może dopuszczać z urzędu wszelkie dowody, jeśli uzna, że są potrzebne do uzupełnienia materiału.

Sąd lekarsko-weterynaryjny może wzywać i przesłuchiwać świadków i biegłych. Świadkowie zamieszkali poza okręgiem izby w uzasadnionych przypadkach mogą być przesłuchiwani w trybie pomocy prawnej przez właściwy miejscowo sąd lekarsko-weterynaryjny. Jeżeli świadek nie może stawić się z powodu przeszkody zbyt trudnej do usunięcia, sąd lekarsko-weterynaryjny zleca jego przesłuchanie członkowi wyznaczonemu ze swego składu. Strony mają prawo brać udział w tej czynności. Zwolnienie świadka lub biegłego od przyrzeczenia zależy od uznania sądu. Na żądanie strony świadek lub biegły jest obowiązany złożyć przyrzeczenie.

Członek sądu lekarsko-weterynaryjnego podlega wyłączeniu

na zasadach przewidzianych w przepisach Kodeksu postępowania karnego. Wniosek o wyłączenie może być złożony w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o terminie rozprawy. Jeżeli przyczyna wyłączenia doszła do wiadomości strony później, termin ten liczy się od chwili dowiedzenia się o tej przyczynie. Jeżeli po wysłaniu zawiadomienia o terminie rozprawy nastąpiła zmiana składu sądu lekarsko-weterynaryjnego, termin biegnie od chwili dowiedzenia się o tym fakcie przez wnioskodawcę. Wniosek można złożyć najpóźniej do chwili rozpoczęcia rozprawy.

Rozprawę rozpoczyna

odczytanie wniosku o ukaranie przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej, po czym przewodniczący sądu lekarsko-weterynaryjnego zwraca się do obwinionego lekarza weterynarii o złożenie wyjaśnień. Następnie sąd przesłuchuje świadków i biegłych, ocenia dokumenty lub przeprowadza inne dowody. Materiały sprawy za zgodą stron mogą być bez odczytania uznane przez sąd lekarsko-weterynaryjny w całości lub w części za materiał dowodowy. Sąd lekarsko-weterynaryjny może z ważnych powodów zarządzić przerwę w rozprawie na okres nie dłuższy niż 21 dni.

Jawność rozprawy

 Rozprawa przed sądem lekarsko-weterynaryjnym jest jawna dla członków samorządu lekarsko-weterynaryjnego. W razie wyłączenia jawności mogą być obecne na rozprawie, oprócz osób biorących udział w postępowaniu, po dwie osoby wskazane przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej i obwinionego lekarza weterynarii. Jeżeli jest kilku obwinionych lekarzy weterynarii, każdy z nich może żądać pozostawienia na sali rozpraw po jednej osobie.

Sąd lekarsko-weterynaryjny odracza rozprawę w razie:

1) niestawiennictwa rzecznika odpowiedzialności zawodowej,

2) usprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego lekarza weterynarii,

3) niestawiennictwa obwinionego lekarza weterynarii, którego obecność na rozprawie uznał za konieczną,

4) niestawiennictwa obwinionego lekarza weterynarii, któremu wezwanie nie zostało doręczone.

Sąd lekarsko-weterynaryjny może odroczyć rozprawę w razie niestawiennictwa świadka lub biegłego albo z innej ważnej przyczyny.

Jeżeli na podstawie okoliczności, które zostały ujawnione dopiero w toku rozprawy, rzecznik odpowiedzialności zawodowej zarzucił obwinionemu inne przewinienie zawodowe oprócz objętego wnioskiem o ukaranie, sąd lekarsko-weterynaryjny odracza rozprawę, chyba że za zgodą stron rozpozna sprawę na tej samej rozprawie w zakresie rozszerzonym o nowe zarzuty.  W razie odroczenia rozprawy z przyczyny określonej wyżej, rzecznik odpowiedzialności zawodowej wnosi nowy lub dodatkowy wniosek o ukaranie.

Zakończenie postępowania

Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący składu orzekającego sądu lekarsko-weterynaryjnego i protokolant. Po zakończeniu postępowania dowodowego rozprawę kończą przemówienia stron i obrońców, przy czym ostatni głos przysługuje obwinionemu lekarzowi weterynarii. Przed przemówieniami stron i obrońców, na wniosek pokrzywdzonego, przewodniczący składu orzekającego może udzielić mu głosu. Po wysłuchaniu stron przewodniczący składu orzekającego zamyka rozprawę i sąd lekarsko-weterynaryjny niezwłocznie przystępuje do narady. Przebieg narady i głosowania nad orzecznictwem jest tajny. W naradzie i głosowaniu uczestniczyć mogą tylko członkowie składu orzekającego.

Sąd lekarsko-weterynaryjny orzeka na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy. Sąd lekarsko-weterynaryjny wymierza karę, biorąc pod uwagę stopień winy, naruszenie zasad etyki i deontologii zawodowej, naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodu lekarza weterynarii, skutki czynu oraz zachowanie się obwinionego przed popełnieniem przewinienia zawodowego i po jego popełnieniu.

Po zamknięciu rozprawy i odbyciu narady przewodniczący ogłasza stronom orzeczenie podpisane przez skład orzekający, przytaczając ustnie najważniejsze motywy orzeczenia. W sprawach szczególnie zawiłych sąd lekarsko-weterynaryjny może odroczyć ogłoszenie orzeczenia na czas nie przekraczający 7 dni.

Orzeczenie powinno zawierać:

1) oznaczenie sądu, który je wydał oraz nazwiska członków sądu, rzecznika odpowiedzialności zawodowej i protokolanta,

2) datę oraz miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

3) imię i nazwisko oraz inne dane określające tożsamość obwinionego lekarza weterynarii,

4) opis zarzuconego przewinienia zawodowego,

5) rozstrzygnięcie sądu lekarsko-weterynaryjnego,

6) uzasadnienie.

Orzeczenie skazujące powinno ponadto zawierać:

1) dokładne określenie przewinienia zawodowego przypisanego obwinionemu lekarzowi weterynarii przez sąd lekarsko-weterynaryjny,

2) rozstrzygnięcie co do kary.

Orzeczenie sądu lekarsko-weterynaryjnego uprawomocnia się po upływie terminu przewidzianego do złożenia środka odwoławczego.

Uzasadnienie

Sąd lekarsko-weterynaryjny z urzędu uzasadnia na piśmie rozstrzygnięcia, od których przysługuje środek odwoławczy. Uzasadnienie, o którym mowa wyżej powinno być sporządzone na piśmie w ciągu 14 dni. Odpisy orzeczeń i postanowień wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o środkach odwoławczych i terminie ich wniesienia doręcza się stronom i pokrzywdzonemu, a jeżeli ustanowiono obrońcę, odpisy te doręcza się również obrońcy.

Sąd lekarsko-weterynaryjny może orzekać następujące kary:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) zawieszenie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii na okres od trzech miesięcy do trzech lat;

4) pozbawienie prawa wykonywania zawodu.

Orzeczenia wydane przez Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny w drugiej instancji, kończące postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, są prawomocne z chwilą ogłoszenia. Orzeczenie Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego doręcza się podmiotom w terminie 2 miesięcy od dnia jego ogłoszenia.

Kary nagany, zawieszenia prawa wykonywania zawodu i pozbawienia prawa wykonywania zawodu pociągają za sobą utratę prawa wybieralności do organów izb lekarsko-weterynaryjnych do czasu usunięcia z rejestru ukaranych wzmianki o ukaraniu. Lekarz weterynarii zawieszony w prawie wykonywania zawodu nie może wykonywać zawodu w żadnej formie. Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu powoduje skreślenie z rejestru członków okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej bez prawa ubiegania się o ponowne uzyskanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii przez okres dziesięciu lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu. W razie prawomocnego ukarania karą wymienioną w pkt 3 i 4, stosunek pracy lekarza weterynarii wygasa z mocy prawa. Wygaśnięcie to pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Kara łączna

W razie jednoczesnego ukarania za kilka przewinień zawodowych sąd lekarsko-weterynaryjny wymierza kary za poszczególne przewinienia, a następnie wymierza jedną karę łączną za wszystkie czyny.

Przy orzekaniu kary łącznej stosuje się następujące zasady:

1) w przypadku orzeczenia kar upomnienia i nagany wymierza się karę łączną nagany,

2) kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu nie wyłącza orzeczenia kary upomnienia lub nagany,

3) przy orzeczeniu za kilka przewinień kar zawieszenia prawa wykonywania zawodu, kara łączna nie może przekroczyć 3 lat,

4) przy orzeczonych za kilka przewinień karach rodzajowo różnych i kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu wymierza się karę łączną pozbawienia prawa wykonywania zawodu.

Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny:

1) rozpatruje odwołania od orzeczeń okręgowych sądów lekarsko-weterynaryjnych;

2) orzeka jako pierwsza instancja w sprawach odpowiedzialności zawodowej członków: Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, Krajowej Komisji Rewizyjnej, Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego, Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i jego zastępców, a także okręgowych sądów lekarsko-weterynaryjnych oraz okręgowych rzeczników odpowiedzialności zawodowej i ich zastępców;

3) rozpatruje w innym składzie odwołania od orzeczeń wydanych w trybie określonym w pkt 2.

Środki odwoławcze

Rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej i obwinionemu lekarzowi weterynarii przysługuje prawo odwołania od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie w I instancji w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia lub postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i trybie wniesienia odwołania.

Pokrzywdzonemu przysługuje odwołanie od orzeczeń kończących postępowanie w I instancji tylko w części dotyczącej winy. Odwołanie wraz z odpisami dla stron wnosi się do sądu lekarsko-weterynaryjnego, który wydał zaskarżone orzeczenie. Sąd lekarsko-weterynaryjny w ciągu 7 dni od daty wpływu przekazuje akta sprawy sądowi właściwemu do rozpoznania odwołania albo odmawia przyjęcia odwołania, jeżeli zostało wniesione po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalne z mocy ustawy. Od postanowienia o odmowie przyjęcia środka odwoławczego przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania odwołania w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Postępowanie przed sądem lekarsko-weterynaryjnym II instancji

Sąd lekarsko-weterynaryjny wszczyna postępowanie odwoławcze po otrzymaniu odwołania od orzeczenia sądu lekarsko-weterynaryjnego I instancji wraz z całością materiału sprawy.

Jeżeli odwołanie odpowiada warunkom formalnym, przewodniczący Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego zarządza doręczenie stronie przeciwnej odpisu odwołania wraz z uzasadnieniem i wydaje stosowne zarządzenie przygotowujące rozprawę. Jeżeli odwołanie zostało wniesione po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalne z mocy ustawy, przewodniczący Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego kieruje sprawę na posiedzenie niejawne. Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny pozostawia odwołanie bez rozpoznania, jeżeli zachodzą okoliczności określone wyżej.

Cofnięcie odwołania przed rozpoczęciem rozprawy odwoławczej wiąże Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny. Odwołania wniesionego przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej na korzyść obwinionego lekarza weterynarii nie można cofnąć bez zgody obwinionego.

Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny, działając w II instancji rozpoznaje sprawę w granicach odwołania. Niezależnie od granic odwołania sąd II instancji bierze z urzędu pod rozwagę rażące naruszenie prawa oraz istotną odmienność oceny co do naruszenia zasad etyki i deontologii zawodowej. Wydanie orzeczenia na niekorzyść obwinionego lekarza weterynarii może nastąpić tylko wtedy, gdy odwołanie wniesiono na jego niekorzyść i tylko w granicach odwołania. Niezależnie od granic odwołania orzeczenie podlega zmianie na korzyść obwinionego lekarza weterynarii lub uchyleniu, jeżeli jest ono oczywiście niesprawiedliwe.

W postępowaniu odwoławczym stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem I instancji.

Po rozpoznaniu środka odwoławczego Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny orzeka o utrzymaniu w mocy, zmianie albo uchyleniu zaskarżonego orzeczenia w całości lub w części. Jeżeli pozwalają na to zebrane dowody, Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny zmienia zaskarżone orzeczenie orzekając odmiennie co do istoty albo uchyla je w całości lub w części i umarza postępowanie w odpowiednim zakresie. Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny w innych przypadkach uchyla orzeczenie i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi lekarsko-weterynaryjnemu I instancji. W razie ponownego rozpoznania sprawy, do składu orzekającego nie wyznacza się członków sądu, którzy poprzednio w niej brali udział.

Orzeczenie Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego, wydane w II instancji, umarzające postępowanie, uniewinniające obwinionego lekarza weterynarii lub skazującego na karę upomnienia albo naganę, staje się prawomocne z chwilą ogłoszenia.

Wykonywanie prawomocnych orzeczeń

Sąd I instancji przesyła najpóźniej w ciągu 14 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia jego odpis właściwej okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej, Krajowej Radzie Lekarsko-Weterynaryjnej oraz kierownikowi zakładu pracy zatrudniającego ukaranego. Odpis prawomocnego orzeczenia dołącza się do akt osobowych ukaranego lekarza weterynarii. Termin rozpoczęcia i zakończenia kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii ustala zarządzeniem przewodniczący okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej w ciągu 14 dni po otrzymaniu odpisu prawomocnego orzeczenia. Zarządzenie przesyła się ukaranemu lekarzowi weterynarii, kierownikowi zakładu pracy zatrudniającemu ukaranego lekarza weterynarii lub organowi ewidencyjnemu działalności gospodarczej.

Kasacja od orzeczenia

Od prawomocnego orzeczenia wydanego przez Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny w drugiej instancji, kończącego postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej:

1) osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone działaniem lub zaniechaniem lekarza weterynarii i która wniosła skargę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej,

2) obwinionemu lekarzowi weterynarii,

3) Krajowemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej,

4) ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa,

5) Prezesowi Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej

przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia.

Kasację w stosunku do tego samego obwinionego i od tego samego orzeczenia każdy uprawniony może wnieść tylko raz.

Kasacja może być wniesiona z powodu uchybień wymienionych w art. 439 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.) lub innego rażącego naruszenia prawa. Kasacja może być wniesiona również z powodu niewspółmierności kary. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść obwinionego wniesionej po upływie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego.

W kasacji należy podać, na czym polega zarzucane uchybienie. Kasacja wnoszona przez podmioty, o których mowa pkt 1-3, powinna być sporządzona i podpisana przez obrońcę będącego adwokatem albo radcą prawnym albo pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym.

Wznowienie postępowania

O wznowieniu postępowania orzeka postanowieniem sąd, który wydał orzeczenie kończące postępowanie. W kwestii wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego orzeka Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny w składzie 3 sędziów. Na postanowienie okręgowego sądu lekarsko-weterynaryjnego przysługuje zażalenie do Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego. Na postanowienie to przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego. Wznowione postępowanie toczy się na zasadach ogólnych.

W razie uniewinnienia lub umorzenia postępowania

w drodze rewizji nadzwyczajnej lub w wyniku wznowienia postępowania, lekarzowi weterynarii przysługuje roszczenie o odszkodowanie w stosunku do izby lekarsko-weterynaryjnej, której sąd wydał uchylone orzeczenie. Roszczenie wygasa w razie niezłożenia wniosku w terminie rocznym od daty uprawomocnienia się orzeczenia. W sprawach roszczeń o odszkodowanie orzeka sąd powszechny. Na wniosek lekarza weterynarii orzeczenie o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania w sprawie z zakresu odpowiedzialności zawodowej podlega opublikowaniu w organie prasowym samorządu.

Rejestr ukaranych

Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna prowadzi rejestr ukaranych.

Usunięcie z rejestru wzmianki o ukaraniu następuje z urzędu po upływie:

1) trzech lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą upomnienia lub nagany,

2) pięciu lat od odbycia kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu,

3) piętnastu lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą pozbawienia prawa wykonywania zawodu,

jeżeli lekarz weterynarii nie zostanie w tym czasie ukarany lub nie zostanie wszczęte przeciw niemu postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej.

[spacer]

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji.  Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedny w swoim rodzaju specjalista od błędów medycznych, odszkodowania i zadośćuczynienia. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Odszkodowanie i zadośćuczynienie za błąd medyczny lekarza w szpitalu